Αββασίδες

Αββασίδες

Αραβική δυναστεία από 37 χαλίφες, που βασίλεψαν στο χρονικό διάστημα 750 - 1258 μ.Χ. τυπικά, ούσιαστικά όμως μέχρι το 1058.

Ιδρυτής της δυναστείας ήταν ο Αμπούλ - Αμπάς, που καθαίρεσε τη δυναστεία των Ομεϋαδών και ανακήρυξε τον εαυτό του χαλίφη στην Κούφα. Πρωτεύουσα του κράτους τους ήταν η Βαγδάτη. Από τους Αββασίδες σπουδαιότεροι ήταν:

1) Ο Μανσού φημιζόταν για τις διοικητικές του ικανότητες. Στα χρόνια του (754-775), τα γράμματα, οι επιστήμες και οι τέχνες σημείωσαν πρόοδο.

2) Ο Αρούν - Αλ-Ρασίντ (786 - 809) που είναι γνωστός από τα παραμύθια της Χαλιμάς.

3) Ο Αλ-Μαμούν (813 - 833), ένας επινοητικός και φωτισμένος νους, που υποστήριξε πολύ τα γράμματα και τις επιστήμες, ώστε η βασιλεία του να θεωρείται η o χρυσός αιώνας της αραβο-περσικής λογοτεχνίας. Αγαπούσε ιδιαίτερα τα κλασικά γράμματα και φρόντισε να μεταφραστούν στην αραβική γλώσσα πολλά Ελληνικά έργα, ιδιαίτερα των Αριστοτέλη, Ευκλείδη, Γαληνού και Πτολεμαίου, που θα χάνονταν ίσως αν δεν είχαν μεταφραστεί τότε από τους Άραβες.

Ο Αλ-Μαμούν φρόντισε πολύ για τον εκπολιτισμό του αραβικού κράτους με την ελληνική παιδεία και αναφέρονται πολλά για την επαφή του με την Κωνσταντινούπολη. Το 1258 ο χάνος των Μογγόλων Χουλαγκού κυρίεψε τη Βαγδάτη και έπνιξε τόν τελευταίο Αββασίδη χαλίφη Μουσταζήμ. Οι Βυζαντινοί ονόμαζαν μαυροφόρους τους Αββασίδες γιατί στις σημαίες τους επικρατούσε το μαύρο χρώμα όπως και στις στολές τους.

Εγκ/δεια  Επιστήμη & Ζωή